Gracze           Obrońca (1 zawodnik) Pierwsze wzmianki o obrońcy pochodzą już z XIII w., jednak jego rola zmieniła się od tego czasu. Dawniej obrońca mógł poruszać się po całym boisku oraz strzelać gole. Dopiero w 1620 roku zadania obrońcy zostały uproszczone. Pojawiły się pola bramkowe, a obrońcy pozostawali przede wszystkim w ich obrębie strzegąc swoich bramek. Pałkarze (2 zawodników) Istnieją oni prawdopodobnie od czasu wprowadzenia tłuczków. Ich zadania jako takie nie uległy zbytnim zmianom. Ich głównym zadaniem było i jest strzeżenie pozostałych graczy ze swojej drużyny przed tłuczkami. Ich głównym „narzędziem pracy” jest pałka (dawniej używano maczugi). Nigdy nie mieli oni za zadanie strzelanie goli, ani nie łapali kafla. Dobry pałkarz musi być przede wszystkim silny, aby móc skutecznie odbijać tłuczki. Powinien posiadać też świetne wyczucie równowagi, gdyż czasami są oni zmuszeni do oderwania obu dłonie od miotły, by silniej odbić tłuczek pałką trzymaną oburącz. Ścigający (3 zawodników) Od samego początku głównym celem quidditch’a było wbijanie przeciwnikowi goli. Dlatego też, ścigający to najstarsza pozycja jaka istnieje w tej grze. Ścigający podają sobie kafla w locie, a za każde przerzucenie go przez obręcz przeciwników otrzymują 10 punktów dla swojej drużyny. Szukający (1 gracz) Główną cechą szukającego powinna być szybkość, zwinność i lekkość. Powinni bardzo dobrze trzymać się na miotle oraz mieć „bystre” oko. Ponieważ złapanie znicza bardzo często przesądza o wygranej, to właśnie szukający jest najczęstszym celem ataków zawodników drużyny przeciwnej. To właśnie szukający odnosi najcięższe kontuzje, ale z drugiej strony bycie szukającym to powód do dumy – gdyż zostają nimi najczęściej zawodnicy najlepiej latający na miotle.