Norweski Kolczasty - bardzo rzadki.Norweski smok kolczasty jest podobny rogogona, ale zamiast kolców na ogonie może się poszczycić wyjątkowo wydatnymi kolcami wzdłuż grzbietu. Jest nadzwyczaj agresywny w stosunku do osobników własnego gatunku i obecnie należy do mniej licznej rasy wśród smoków. Poluje na większość ssaków lądowych, ale w odróżnieniu od innych smoków żywi się również stworzeniami wodnymi. Według nie potwierdzonej informacji w 1802 roku norweski smok kolczasty upolował młodego wieloryba u wybrzeży Norwegii. Jaja smoka kolczastego są czarne,Matka zieje na nie ogniem, a młode opanowują umiejętność ziania ogniem wcześniej niż inne rasy (między pierwszym a trzecim miesiącem życia).

Walijski Zielony - żyje dziko w Anglii. Ministerstwo Magii ma z nim sporo kłopotów - musi wciąż rzucać zaklęcia zapominające na mugoli, którzy zobaczyli smoka.Ten smok wspaniale zlewa się z otoczeniem, w którym przebywa, z trawą, lasami, itd.., chociaż bardziej lubi góry. Jest to rasa najmniej kłopotliwa, ponieważ podobnie jak opalooki smok antypodzki woli polować na owce i unikać ludzi o ile nie jest przez nich rozdrażniona. Jego ryk łatwo rozpoznać, gdyż jest zaskakująco melodyjny. Jaja tego smoka są ziemistobrązowe w zielone cętki.

Hybrydzki Czarny - żyje dziko w Anglii.Ten brytyjski smok jest bardziej agresywny od swojego walijskiego ziomka. Wymaga olbrzymiego terytorium ( przynajmniej 100 mil kwadratowych na jednego osobnika). Osiąga do trzydziestu stóp długości, ma szorstkie łuski, błyszczące fioletowe oczy, a wzdłuż grzbietu rząd małych, ostrych jak brzytwa wyrostków kostnych. Ogon smoka hebrydzkiego zakończony jest szpikulcem w kształcie grotu strzały, a skrzydła przypominają skrzydła gigantycznego nietoperza. Żywi się głównie drobną zwierzyną, chociaż zdarza się porywać duże psy, a nawet bydło. Klan czarodziejów MacFusty, który od wieków zamieszkuje Hebrydy, jest tradycyjnie odpowiedzialny za opiekę nad swoimi rodzinnymi smokami.

Długoróg Rumuński- Długoróg ma złote błyszczące rogi, na które nabija swoją ofiarę, aby ją upiec swoim ognistym oddechem. Sproszkowane rogi są cennym składnikiem do warzenia eliksirów. Jego łuski są koloru ciemnozielonego. Ojczyzna długorogów jest obecnie najważniejszym i najsławniejszym rezerwatem smoków, w którym czarodzieje wszystkich narodowości mogą badać różne ich rasy. Długorogi zostały poddane programowi intensywnego rozrodu, ponieważ ich ilość w ciągu ostatnich lat zastraszająco spadła, , głownie z powodu handlu ich rogami, które są teraz sklasyfikowane jako materiały handlowe klasy B.

Krótkopyski Szwedzki- Krótkopyski jest ładnym, srebrnoniebieskim smokiem, którego skóra jest poszukiwana jako materiał do robienia rękawic ochronnych i osłon. Ogień, który wydobywa się z jego nozdrzy, ma piękny niebieski kolor i może spopielić drzewo w przeciągu kilkunastu sekund. Szwedzki smok krótkopyski ma na sumieniu mniej ludzi niż inne smoki, ale trudno go za to chwalić, jeśli weźmie się pod uwagę fakt, że woli żyć w dzikich i bezludnych terenach, głównie w górach.

Szkarłatny Ogniomiot Chiński- Ten jedyny smok orientalny ma wygląd imponujący. Pokryty jest gładką, szkarłatną łuską. Posiada bardzo wypukłe oczy, a wokół perkatego pyska otoczkę ze złotych kolców. Kiedy jest zły, z nozdrzy bucha mu ogień w kształcie grzyba. Waży do 5 ton. Samice są większe od samców. Składa purpurowe jaja w złote cętki. Ich skorupka jest cenna w chińskiej magii. Ogniomiot jest agresywny i bardzo tolerancyjny. Zdarza się, że dzieli terytorium z innym smokiem. Żywi się prawie wszystkimi ssakami, ale preferuje świnie i ludzi.

Rogogon Węgierski- Przypuszczalnie najgroźniejszy ze wszystkich. Wyglądem przypomina wielką jaszczurkę pokrytą czarnymi łuskami. Ma żółte oczy, rogi barwy wypolerowanego brązu i tak samo ubarwione kolce sterczące z ogona. Rogogon zieje ogniem na wyjątkowo jak na smoka, odległość ( do 50 stóp ). Jego jaja mają kolor cementu i bardzo grube skorupy: młode rozbijają je za pomocą kolców na ogonie, które są już dobrze wykształcone w momencie wyklucia. Dorosłe osobniki tej rasy żywią się kozami i owcami, jeśli im się uda, ludźmi.

Opalonooki Atypodzki - Opalooki pochodzi z Nowej Zelandii, ale zdarzało się, że migrował do Australii, gdy na jego terytorium brakowało pożywienia. Chociaż jest to nietypowe dla wszystkich gatunków smoków, lubi zajmować tereny z dolinami. Jego średnia wielkość wynosi ok. 4 ton. Jest to najładniejszy gatunek. Ma łuski koloru opalu, lśniące w blasku księżyca i słońca. Posiada wielokolorowe oczy, bez źrenic. Zieje jaskrawo czerwonym ogniem, ale jak na smoka nie jest agresywny i rzadko zabija, jeśli jest syty. Ulubiona potrawa tych stworzeń są owce.

ŻMIJOZĄB PERUWIAŃSKI - Ten jest najmniejszy ze wszystkich smoków. Porusza się bardzo szybko. Ma 15 stóp długości, gładką łuskę koloru miedzi, z czarnym pasem na grzbiecie. Ma krótkie rogi i bardzo jadowite kły. Żywi się głównie krowami i przegryza kozami, ale pod koniec XIX wieku powiększył swoje menu o ludzi.

SPIŻOBRZUCH UKRAIŃSKI - Największy ze wszystkich ras smoków. Ważą do 7 ton. Chociaż jest pękaty i wolniejszy od żmijozęba i długoroga, spiżobrzuch jest niezwykle niebezpieczny, zdolny do zmiażdżenia miast. Ma metaliczne łuski, oczy o barwie głębokiej czerwieni i bardzo długie szpony. Spiżobrzuchy są pod stałą obserwacją czarodziejów r11; specjalistów, od kiedy w 1799 roku jeden porwał łódź żaglową (na szczęście pustą )